Poniżej odpowiadamy na najczęściej zadawane pytania związane z zaburzeniami rozwojowymi:
Czy autyzmem można się zarazić?
Autyzm nie jest chorobą a zaburzeniem rozwoju. Nie jest więc czymś co przenika przez skórę, wnika w krwiobieg więc nie można się nim zarazić w jakikolwiek sposób.
Czy szczepionki powodują autyzm?
Dokładna geneza autyzmu do tej pory nie jest znana. Wśród przyczyn pojawienia się całościowych zaburzeń rozwoju jako deficytów neurologicznych upatruje się w czynnikach genetycznych, toksycznych w postaci zatrucia metalami ciężkimi, zaburzeń flory jelitowej, zaburzenia metaboliczne. Układ nerwowy dziecka jest, zwłaszcza w pierwszych miesiącach życia, bardzo wrażliwym systemem na który mogą wpływać pozytywnie lub negatywnie zarówno czynniki wewnętrzne jak i zewnętrzne, tak więc każda ingerencja powinna być przemyślana. W celu zgłębienia tematu szczepień warto sięgnąć do fachowej literatury oraz zapoznać się z badaniami na ich temat m.in. dr Majewskiej i dra Jaśkowskiego.
Co to są zaburzenia ze spektrum?
To zaburzenia dla których charakterystyczne jest odchylenie od normy w zakresie: wzorców komunikacji, interakcji społecznych, stereotypowych zachowań. Do zaburzeń ze spektrum autyzmu zaliczyć można: autyzm dziecięcy, autyzm atypowy, Zespół Aspergera, Zespół Retta, zaburzenia hiperkinetyczne z towarzyszącym upośledzeniem umysłowym i ruchami stereotypowymi, inne dziecięce zaburzenia dezintegracyjne, całościowe zaburzenia rozwojowe, nieokreślone.
Kiedy diagnozujemy u dziecka całościowe zaburzenia rozwoju?
Aby dziecko otrzymało diagnozę całościowych zaburzeń rozwoju muszą wystąpić nieprawidłowości w trzech obszarach: komunikacja, relacje społeczne i sztywne wzorce zachowań. Symptomy całościowych zaburzeń rozwoju można zaobserwować u dziecka już w pierwszy roku życia. W Polsce tylko lekarz psychiatra lub neurolog mogą wydać prawną diagnozę (zaświadczenie) całościowych zaburzeń rozwoju. Taką decyzję podejmują w oparciu o pracę zespołu, czyli w porozumieniu z pedagogiem, psychologiem i logopedą.
Czy autyzm da się wyleczyć?
Ponieważ autyzm nie jest chorobą nie jest możliwe jego wyleczenie. Natomiast wcześnie rozpoczęte, świadome interwencje dają dużą szansę na poprawę jakości życia osób z autyzmem i ich późniejsze prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie.
Jak rozpocząć terapię?
Na pewno dużym ułatwieniem będzie najpierw zapoznanie się z możliwymi dostępnymi metodami i technikami pracy z dzieckiem z ASD, a następnie skorzystanie z pomocy specjalisty – terapeuty, który pokaże i nauczy jak pracować i funkcjonować na co dzień z dzieckiem autystycznym. W celu znalezienia odpowiedniej dla siebie i swojego dziecka formy wsparcia warto odwiedzić fora internetowe i grupy poruszające tematykę terapii, sprawdzonych specjalistów pracujących z dziećmi z autyzmem i innych możliwości by jak najlepiej wesprzeć powrót dziecka na prawidłową ścieżkę rozwoju. Co ważne, ponieważ w przypadku dzieci ze spektrum czas rozpoczynania terapii jest bardzo ważny terapię można rozpocząć od razu po stwierdzeniu jakichkolwiek nieprawidłowości w rozwoju, prowadząc jednocześnie dalszą pogłębioną diagnostykę. Pamiętaj! Liczy się każdy dzień.
Jak wygląda terapia?
Terapia jest procesem złożonym. Nie można powiedzieć, że dziecko z autyzmem musi być prowadzone np. tylko logopedycznie albo psychologicznie. Często to jest praca wielu specjalistów w tym samym czasie, ale przede wszystkim jest to głównie ciężka praca rodziców. Największą pracę z dziećmi wykonują właśnie rodzice, a nie terapeuci. Ci drudzy są po to, aby pokazać drogę, nurt, którym należałoby pójść. To rodzic pracuje z dzieckiem non stop, dlatego często występuje też potrzeba pracy w głównej mierze nie tylko z samym dzieckiem, ale właśnie z jego rodzicami by pokazać na co w danym momencie należy zwrócić uwagę.
Na terapii ze specjalistą dziecko jest raz lub dwa razy w tygodniu, reszta zachodzi w domu. Dlatego warto postarać się, aby rodzice rozumieli po co jest dane ćwiczenie i żeby dobrze czuli się w terapii. Wszystko po to by była możliwość współpracy rodzica z terapeutą. Jeżeli te warunki nie zostaną spełnione i takiego rodzica nie przekonają stosowane na terapii metody i techniki lub nie będzie rozumiał ich celowości, to terapia nie przyniesie spodziewanych efektów. Metod stosowanych w pracy z dzieckiem z autyzmem jest naprawdę dużo: metoda behawioralna, metoda opcji, metoda SI, metoda krakowska, metoda relacji.
Co to jest integracja sensoryczna?
Jest to proces odbierania informacji z zewnątrz (czyli bodźców ze środowiska), przez nasze zmysły, a następnie przekazywanie ich do mózgu, który takie informacje musi obrobić, połączyć z doświadczeniem i dać informację zwrotną. Gdybyśmy mieli podać to na przykładzie: odbieranie bodźców, to rejestracja na przykład dotyku przez receptory znajdujące się na powierzchni skóry. Następnie receptory, drogami nerwowymi przekazują tę informację do mózgu. Tam informacja jest przetwarzana i następuje przekazanie informacji zwrotnej, tzw. reakcji adaptacyjną. I to jest proces, który nazywamy integracją sensoryczną.
Jakie zmysły stymuluje się w terapii Integracji Sensorycznej?
W integracji sensorycznej, poza bazowymi systemami (wzrok, słuch, węch, dotyk i smak), mówimy też o systemie przedsionkowym, czyli naszym narządem równowagi. To dzięki niemu mamy poczucie bezpieczeństwa w przestrzeni, wiemy gdzie jest góra, dół, to właśnie on odbiera informacje o ruchu. Drugim niemalże bazowym systemem w integracji sensorycznej jest czucie ciała, czyli system prioprioceptywny. To on daje do naszego mózgu informację o naszym ciele. Dzięki niemu możemy z zamkniętymi oczami klaskać w dłonie, albo dotknąć się w kolano. Przy diagnozach integracji zawsze brane są pod uwagę właśnie te systemy.
Warto pamiętać, że terapia w gabinecie z terapeutą raz, czy dwa razy w tygodniu nie wystarczy. Najważniejsze, aby to rodzic/opiekun ćwiczył regularnie, każdego dnia z dzieckiem w domu według zaleceń terapeuty, który w każdym tygodniu powinien przekazać informację co jest istotne do stymulacji na obecnym etapie funkcjonowania dziecka. Niezwykle istotna jest skuteczna współpraca pomiędzy rodzicem i terapeutą (oraz wychowawcami w przedszkolu/szkole) oraz regularne wykonywanie ćwiczeń.
Co to jest nadwrażliwość lub podwrażliwość sensoryczna?
Nadwrażliwy to taki, który odbiera bodźce ze środowiska dużo intensywniej, mocniej. Jest do tego stopnia wrażliwy, że pewno dźwięki mogą nawet boleć, ubrania stają się na tyle uciążliwe w dotyku, że wprowadzają duży dyskomfort. Pewne zapachy mogą być również bardzo nieprzyjemne. Natomiast podwrażliwy system to taki, który bodźce ze środowiska odbiera w sposób stłumiony. W takim przypadku system potrzebuje dużo więcej bodźca, o dużo większej intensywności, żeby odpowiednio tę informację przekazać do naszego mózgu. Ważne jest to, abyśmy dostosowywali przestrzeń dziecka do jego możliwości i potrzeb.
Katalog pytań jest otwarty, więc jeśli chciałbyś o coś zapytać, zapraszamy do kontaktu drogą mailową: kontakt@autilio.pl
Do Państwa dyspozycji są też prowadzone cyklicznie grupy wsparcia dla rodziców dzieci, u których zdiagnozowano zaburzenia rozwoju. Dowiedź się więcej.
Interesujące treści związane z tematyką około autystyczną dostępne są też na naszym kanale Autilio TV.
Pamiętaj, nie jesteś sam!